Pandemia cukrzycy: co siedem sekund umiera jeden diabetyk

Stwierdzono, iż należy przede wszystkim wzmocnić wysiłki po stronie badań.

W 2011 roku, co siedem sekund na świecie umiera jedna osoba chora na cukrzycę. A więc 4,6 miliona w ciągu jednego roku. A jeśli dziś liczymy nie mniej niż 366 milionów chorych... Statystyki te są tym bardziej zatrważające, ponieważ epidemia cukrzycy, według słów Światowej Organizacji Zdrowia, zdaje się nie zatrzymywać.

Przy okazji 47 kongresu European Association for the Study of Diabetes (EASD) w Lizbonie (Portugalia), Międzynarodowa Federacja Cukrzycy (International Diabetes Federation, IDF) apeluje do wielkich tego świata. Aby odwrócić tę tendencję, trzeba skupić się na badaniach. Zegar przyśpiesza dla wielkich tego świata.

Od spotkania na szczycie oczekujemy podjęcia konkretynch działań, zdolnych położyć kres pandemii cukrzycy, powiedział przed szczytem Jean-Claude Mbanya, przewodniczący Międzynarodowej Federacji Cukrzycy.

Wielu szefów państw zgromadziło się w dniach 19-20 września w Nowym Jorku na szczycie Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat chorób niezakaźnych.

Cukrzyca była bardzo ważnym punktem tego spotkania, z tego samego tytułu co rak, choroby sercowo-naczyniowe oraz choroby układu oddechowego.

Pilne jest, aby zainwestować w badania, aby dysponować najlepszymi terapiami i modelami prewencji (bardziej) skutecznymi, ocenia Jean-Claude Mbanya.

Słony rachunek z cukrzycę

Tym bardziej, że statystyki przedstawiane przez New Diabetes Atlas opublikowany w dniu 15 września 2011 roku, są gorsze, niż przewidywano. Przede wszystkim w kwestii kosztów leczenia. Koszty te, na poziomie światowym, sięgają szczytów, ponieważ rachunek za cukrzycę wynosi 465 miliardów dolarów, czyli około 340 miliardów euro.

Cukrzyca jest wyzwaniem, którego nie możemy już dłużej ignorować. Jeśli chcemy naprawdę zwalczyć tę chorobę, podstawową rzeczą jest zintensyfikowanie badań.

Cukrzyca typu 2, przypominają specjaliści, jest chorobą związaną ze stylem życia. Siedzący tryb życia, tytoń, alkohol oraz dieta pokarmowa (zbyt dużo tłuszczu, zbyt dużo cukru) tworzą kombinację maksymalnego ryzyka. Tak jak otyłość i choroby sercowo-naczyniowe, choroba ta spektakularnie się rozprzestrzenia od trzydziestu lat, w krajach rozwiniętych, ale również, ostatnio, w krajach rozwijających się.