Cukrzyca: inteligentne nanocząsteczki uleczą chorobę

Nanosieć opracowana przez naukowców amerykańskich może pozwolić diabetykom na zachowanie większej autonomii w ich chorobie.

Wyjaśnienia: pod skórę chorego zostaje wprowadzona sieć złożona z nanocząsteczek, które zostały zaprogramowane do samodzielnego leczenia cukrzycy.

Rolą tych wyjątkowych nanopartykuł jest uwalnianie insuliny, której brakuje w organizmie, a tym samym usprawnianie transportu glukozy z krwiobiegu do komórek.

Insulina to hormon produkowany przez trzustkę. Pomaga ciału w zużywaniu glukozy i kontrolowaniu jej poziomu. Osoby chore na cukrzycę typu 1 doświadczają niedoborów produkcji tego hormonu. Źle absorbowana glukoza akumuluje się we krwi i wyrządza poważne szkody w organizmie.

Temu problemowi postanowili zaradzić amerykańscy badacze.

Jak działa nanosieć? Kiedy rośnie poziom glukozy we krwi, nanocząsteczki biorą się do roboty i utrzymują jej poziom w „normalnych” granicach przez około 10 dni.

Nanocząsteczki składają się z insuliny i z enzymów (dekstran lub oksydaza). Niektóre z nich mają ładunek negatywny, inne pozytywny. Przyciągają się więc między sobą, tworząc sieć, która nie pozwala im na swobodne rozprzestrzenienie się w ciele.

Ta unikatowa biosieć ma niezwykłą biokompatybilność z ciałem i zdaje się funkcjonować sama z siebie.

Aktualnie, cukrzyca dotyka ok. 370 mln ludzi na całym świecie. Dzisiejsze terapie koncentrują się na kontroli glikemii, diecie, aktywności fizycznej i zastrzykach z insuliny. Nowa technologia może więc poprawić warunki terapii diabetyków, uwalniając ich od uciążliwych zabiegów.

Na tę chwilę testy nad nową metodą przeprowadzono jedynie na myszach. Teraz naukowcy planują rozpocząć badania na ludziach.