Problem z kontaktami społecznymi

Mam od jakiegoś czasu dość spory problem, kóry zaczął mnie niepokoić. Mam 24 lata i kiedyś byłem osobą bardzo otwartą. Potrafiłem rozmawiać z każdym na każdy temat i nie chcąc się chwalić na imprezach byłem duszą towarzystwa. Za czasów liceum w każdy weekend miałem po kilka zaproszeń na różne imprezy. Trawkę paliłem z ekipą i popalać lubię i w niczym mi to nie przeszkadzało szczególnie gdy czas spędzałem wśród przyjaciół, których znałem kupę czasu. Wszystko było pięknie dopóki nie pojechałem na studia. Poznałem tam ludzi lubiących eksperymentować z psychodelikami i oczywiście nie miałem żadnych problemów z zaskarbieniem sobie ich znajomości, pozatym to bardzo mili, zabawni ludzie byli :) Jako osoba ciekawska pytałem ich o działanie LSD czy grzybków psylocybinowych no i doszło do tego, że zgodziłem się na sesję grzybową wraz z nimi. To czego doświadczył mój umysł jest nie do opisania słowami. Jednakże od tamtej pory coś we mnie pękło. Zmieniłem się w innego człowieka. Przestałem rozmawiać z ludźmi, przestałem udzielać się na zajęciach, chodziłem przybity przez całe 3 lata i walczyłem sam ze sobą, żeby gdziekolwiek na imprezie odezwać się w towarzystwie obcych ludzi. Byłem przedstawiany jako pozytywny chłopak z poczuciem humoru a okazywało się, że jestem cichym i małomównym typem, który tylko uśmiechał się uspokajająco gdy ktoś pytał mnie czy wszystko jest w porządku. Zaczęli nawet mówić na mnie Cichy Bob. Początkowo myślałem, że to tylko taki okres po sesji grzybowej, związany z utratą serotoniny i dopaminy. Z czasem zacząłem tracić wiarę w siebie. Wcześniej robiłem muzykę, pisałem własne teksty, grywałem w klubach w różnych miejscach, a potem pisałem coraz mniej aż w końcu przestałem nagrywać muzykę, która stała się sprzeczna z moimi "nowymi" przekonaniami. Zaczęła ogarniać mnie coraz większa pustka... Wszystko traciło swój sens. Słuchanie muzyki, bez której notabene wcześniej nie mogłem żyć i każda samotną chwilę uwieńczałem słuchawkami w uszach z połamanymi rytmami Boba Marleya albo któregoś z jego synów. Przestałem czytać, przestałem nawet oglądać TV. Moje życie stało się strasznie bezproduktywne. Moja dziewczyna po 2 latach związku zerwała ze mną, bo powiedziała, że nie dbam o siebie i stałem się jakiś inny niż byłem. Faktycznie przytyłem ze 35kg i zapuściłem gęstą brodę a fajki jaram jak smok. Coraz więcej ludzi przestawało się do mnie odzywać z tego względu, że to ja sam powoli zacząłem zapominać o tych wszystkich osobach, z którymi miałem kontakt. Ze studiów zrezygnowałem tydzień przed obroną licencjata bo uznałem, że to nie jest kierunek dla mnie i to nie jest to co chce w życiu robić. Finalnie stanąłem przed lustrem i zacząłem wyć jak dziecko, bo nie wiedziałem co się ze mną dzieje. Momentami chciałem się zabić, godzinami myślałem o tym jak cudownie byłoby, gdybym przestał istnieć. Przygniatały mnie błache problemy, ale naprawdę nie mogłem sobie z nimi poradzić. Np. Odkładanie wszystkiego na ostatnią chwilę - nałogowo! Zapominanie o wykonywaniu czynności, które obiecałem komuś wykonać. Rodzina zaczęła krzywo na mnie patrzeć. Tak nie mogło być. Postanowiłem wyjechać za granicę, żeby odnaleźć siebie. Potrzebowałem zmian i izolacji... Musiałem odnaleźć wiarę w siebie. Mieszkam na wyspach już prawie rok. Wszystko jakby wraca do normy. Wróciłem do pierwotnej wagi. Schudłem 40 kg w niecały rok. Napisałem kilka kawałków i zaczynam myśleć jasno. Zaczynam znów widzieć pozytywy w moim życiu i jakby zdałem sobie sprawę, że to wszysto zależy od nastawienia. Problem jednak z ludźmi się nie zmienia. Za cholerę nie potrafię już rozmawiać z ludźmi. Ciąglę się od nich izoluję. Szczególnie jeśli chodzi o dziewczyny. Boję się ich jak ognia nie wiem dlaczego. Uśmiechają się do mnie a ja od razu odwracam wzrok. W pracy udaję, że ich nie widzę, szczególnie tych, które mi się podobają. Nie umiem się przełamać. Z facetami jeszcze moge gadać ale gdy pojawi się jakaś "ona" w towarzystwie od razu trzęsę się ze strachu i nie umiem nic powiedzieć. No chyba, że to dziewczyna, któregoś ze znajomych to wtedy mam jak to mówią "wy***ne" Boję się, że jednak jestem chory psychicznie. Tłumaczyłem sobie, że to może wejście w dorosłość te rozterki i stany depresyjne. Nie wiem sam.. Wybaczcie, że tak się rozpisałem ale nie umiałem inaczej przedstawić tego co we mnie się zmieniło. Chciałbym wrócić do Polski i zacząć nowe życie. Otworzyć własny interes poznać kobietę swojego życia i żyć u siebie. To jest naprawdę moje marzenie, ale co jeśli to wszystko wróci? Co jeśli to tylko takie placebo i wkręcam sobie, że jest dobrze a potem znów mroczne myśli przyjdą i znów będę się tak bał? Jak na razie znowu mi się chce. Znowu mam zajawkę i czuję, że wracam do starego siebie sprzed studiów, ale boję się, że to tylko przejściowe. Przeraszam jeszcze raz za wywód. Mam nadzieję, że ktoś doświadczony z was zechce odpowiedzieć na mój post. Pozdrawiam

http://theprettyguineapig.com/amoxicillin/ - Amoxicillin 500mg Capsules For Sale <a href="http://theprettyguineapig.com/amoxicillin/">Amoxicillin 500mg Capsules</a> ggh.rqga.objawy.net.ure.ky http://theprettyguineapig.com/amoxicillin/

http://theprettyguineapig.com/amoxicillin/ - Buy Amoxicillin <a href="http://theprettyguineapig.com/amoxicillin/">Amoxicillin For Sale</a> hzf.zgak.objawy.net.jmf.sy http://theprettyguineapig.com/amoxicillin/

http://mewkid.net/buy-amoxicillin/ - Amoxil Children <a href="http://mewkid.net/buy-amoxicillin/">Amoxicillin</a> mdu.qhvq.objawy.net.ujb.ou http://mewkid.net/buy-amoxicillin/

http://mewkid.net/buy-amoxicillin/ - Amoxicillin Without Prescription <a href="http://mewkid.net/buy-amoxicillin/">Amoxicillin Online</a> wxb.xrbu.objawy.net.hme.iu http://mewkid.net/buy-amoxicillin/