Wielki brzuch zwiększa ryzyko zgonu!

Prof. Tabassome Simon mówi: - Wpływ otyłości na długoterminową śmiertelność i na komplikacje sercowo-naczyniowe w populacji ogólnej to przedmiot powszechnej debaty. Spory nacisk kładzie się też na otyłość brzuszną.

Zdaniem tej uczonej, niewiele jeszcze wiemy na temat wpływu otyłości oraz otyłości brzusznej na długoterminowe wyniki zdrowotne pacjentów, którzy przeżyli ostry zawał serca.

Jej badanie miało na celu ocenę powiązania między BMI i obwodu talii z 5-letnią śmiertelnością dla pacjentów z rejestru FAST-MI 2005, którzy po zawale opuścili szpital na własnych nogach.

Ankieta FAST-MI 2005 to narodowy sondaż francuski, który objął 3 670 pacjentów z 223 placówek, przyjętych z zawałem mięśnia sercowego. Na 3 463 pacjentów, którzy przeżyli, obliczono BMI dla 3 102, a obwód talii zmierzono dla 1 647. 

W ciągu 5 lat absolutna śmiertelność była największa pośród najchudszych pacjentów (BMI poniżej 22), a najniższa dla BMI między 25 – 35 (nadwaga i łagodna otyłość).

Pacjenci z ciężką otyłością (BMI powyżej 35) mieli znaczący wzrost śmiertelności po 3 latach od zawału serca.

Ciężka otyłość brzuszna (obwód talii powyżej 100 cm dla kobiet i 115 dla mężczyzn) wiązała się także ze wzrostem śmiertelności.

Prof. Simon mówi: - Obwód talii jest silnie powiązany z BMI. Stwierdziliśmy, że zarówno szczupli pacjenci, jak i bardzo otyli są bardziej zagrożeni zgonem w ciągu 5 lat po zawale serca: o 41% i 65% odpowiednio. Wielki brzuch jest więc wskaźnikiem śmiertelności dla zawałowców.

Podsumowując: bycie zbyt chudym albo zbyt grubym nie jest dobre, ale o wiele gorzej dla twojego zdrowia jest, jeżeli jesteś zbyt gruby.